|
دلنوشته های یک پزشک
شرحی بر خاطرات گذشته
چهار شنبه 2 آذر 1390برچسب:, :: 22:56 :: نويسنده : دکتر محسن امیرآبادی
استاد گرامي جناب آقاي دكتر محقق، مديريت محترم بخش اورژانس بيمارستان دكتر شريعتي: سلام عليكم:
احتراماً با استحضار ميرساند، اينجانب محسن اميرآبادي انترن بخش داخلي، تنها از جانب خودم (و نه ساير دوستان كه نظرات، گوناگون است و انسانها هزار چهره!) درد دلهايي دارم كه اميدوارم پدرانه بر عرايض اين حقير بنگريد.
امروز صبح متاسفانه شاهد صحنهاي بودم كه نه اولين بود وشايد نه هم آخرين. بيان اين كه چه بود قصه و چه گذشت درد ما را دوا نميكند اما ريشهاش پيداست. همانگونه كه همه ميدانيم و دم بر نميآوريم، شما و من و كليه دوستانمان اگر فطرتي پاك نميداشتيم قدم در اين مسير پر غوغا نميگذاشتيم اينكه چه ميشود كه بعضاً برخي از ما به انسانهايي بي تفاوت در قبال جان انسانها و اين برترين دارائي، بدل ميگرديم شايد از دلسردي من و امثال من سرچشمه ميگيرد و اين بيتفاوتي به شكلي بارز در فوريتها تظاهر مييابد. جائي كه مريض با آنچه از آن بيمناك است چندان فاصلهاي ندارد. اما چرا جوانان ما اين همه نسبت به همنوعان خود بيتفاوت ميگردند شايد به اين دليل باشد كه آدمي فطرتاً خود را از ديگران عزيزتر ميدارد. جواني كه قدم در اين عرضه ميگذارد شيفته خدمت است، خدمت به همنوعان. اما براي رسيدن به اين هدف نيازمند ايجاد حس احترام در ديگران است و اين احترام لازمه كار يك پزشك است، همكاري استاد، دستيار و انترن و حتي دانشجو بعنوان يك تيم، لازمه كار يك بيمارستان آموزشي است. در يك گروه نيز احترام به حقوق يكديگر شريط بقاي آنست. امروزه اخلاق پزشكي دچار تزلزل گرديده است! با برخورد نادرست من، او، ما و ... در بالين مريض. شما را بخدا بيائيم اين مسائل را ريشه يابي كنيم. جالب اينكه آدم پاي صحبت هر كه مينشيند حق را با او ميدهد! گويا هيچكس مقصر نيست!؟ پس چرا...؟
استاد گرامي من خود را در مقامي نميدانم كه علت را بيابم. از شما تقاضا مينمايم ريشهها را پيدا نمائيد. من انترن به خود حق ميدهم، دستيار نيز وقتي سخن ميگويد ميبينم او هم حق دارد هر وقت او را ديدم ميدويد. پس چرا مريض و همراهان او چنين حيرانند!
تنها علتي كه به ذهن من ميرسد كمبود امكانات است مشكي كه مرا وا ميدارد تا لب به شكايت بگشايم.
بر اين اساس جسارت گلايه كردن را بخود دادم. اينجاب رسماً! از موارد ذيل گلهمندم:
1- معين نبودن ساعات استراحت انترن در طول كشيك. بطوريكه متاسفانه انترن خواب آلوده و نگران از كار فردا بدون اميد به استراحت و رفع خستگي، يكسره بايد در اورژانس حضور داشته باشد و هميشه حتي مراجعه وي جهت صرف شام و نهار نيز با استرس فراوان همراه است.
2- كمبود رزيدنت در بخش اورژانس: بطوريكه گاهاً بدنبال معاينه مريض، جهت ويزيت رزيدنت، بايد مدت زيادي را در مقابل چشمان نگران همراهان بيمار، ظاهراً آرام و بيخيال بنشينيم كه اين رفتار مريض و همراهان وي را گاهاً وادار به پرخاشگري مينمايد.
3- افزايش حداقل وسايل معاينه در بخشهاي مختلف اورژانس: بطوريكه هر بخش بطور مجزا داراي وسايل ضروري براي معاينه بيماران باشد.
اميدوارم جسارت مرا ببخشيد
اميرآبادي- انترن داخلي
31/1/76
_____________
توضيحات:
- بيمارستان شريعتي تهران
صفحه قبل 1 صفحه بعد |
درباره وبلاگ  خوش آمدید آخرین مطالب آرشيو وبلاگ پيوندها
نويسندگان
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
تبادل لینک هوشمند 
ورود
اعضا:
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: